रात्रीचा हा चंद्र रुसो वा,
बंद पडू दे ही मंद गाणी;
रुसोत सगळ्या राण्या ह्या,
पण, हसणार ही प्रिय राणी !
विरह दु:खी मी कष्टी प्रियकर,
शोधीतसे मी ऋतू राणी ;
डोळ्यात पाणी, मुखात गाणी,
पण, मनात माझ्या प्रिय राणी !
आसमंत ही दंग राहतो ,
जेव्हा खुलते ऋतू राणी;
मद-मदनिकाच भासते,
जेव्हा सजते प्रिय राणी !
मोहून टाकी प्रियकर सगळे,
अखेर वरते रुप राणी ;
वाचक असती प्रियकर सगळे,
'कविता' माझी प्रिय राणी !
घेउनी इच्छा अंतरीच्या
स्वप्नांमध्ये बागडतो ;
‘स्वप्न-वडाच्या’ पारंब्या ह्या
निज - नित्य मी झुलतो !
स्वप्नातल्या स्वप्नभूमिवरी
‘स्वप्न-बीज’ मी पेरितो ;
स्वप्नातल्या जीवनी मी
‘स्वप्न-बागाच’ फुलवितो !
नीज - दु:खांचा फटका कधी
स्वप्नातही कडकडतो ;
‘स्वप्न’ म्हणोनी कधी-कधी मी
‘शहारेच’ पाहतो !
‘स्वप्नातला लढवय्या’ मी
स्वप्नांमध्येच ‘लढतो’ ;
भल्या - भल्यांना दावूनी बुक्का
मैदान मी मारतो !
‘स्वप्नातुनी’ जागे होता
‘स्वप्न-किल्ला’ कोसळतो ;
दु:स्वप्नांचे जग हे सारे ,
मी ‘स्वप्नातुनी’ पाहतो !
